У другой палове XVI – першай палове XVII стст. у грамадска-палітычным жыцці гараджан вялікае значэнне мелі рэлігійныя брацтвы, якія арганізоўваліся пры праваслаўных манастырах і цэрквах. Яны імкнуліся захаваць беларускую культуру і мову, адкрывалі друкарні і брацкія школы, у якіх навучаліся хлопчыкі ўсіх саслоўяў. Немалую ролю ў развіцці і ўмацаванні праваслаўя мелі праваслаўныя брацтвы – рэлігійна-дабрачынныя і культурныя аб’яднанні гарадскога насельніцтва.